Susan Boyle i Celine Dion

-

Jest taki dzień... 

Bardzo ciepły, choć grudniowy. 

Dzień, zwykły dzień, 

W którym gasną wszelkie spory. 

 

Jest taki dzień, 

W którym radość wita wszystkich, 

Dzień, który już 

Każdy z nas zna od kołyski.

 

Niebo - Ziemi, Niebu - Ziemia; 

Wszyscy wszystkim ślą życzenia: 

Drzewa - ptakom, ptaki - drzewom, 

Tchnienie wiatru - płatkom śniegu.

 

Jest taki dzień - 

Tylko jeden raz do roku. 

Dzień, zwykły dzień, 

Który liczy się od zmroku.

 

Jest taki dzień, 

Gdy jesteśmy wszyscy razem. 

Dzień, piękny dzień - 

Dziś nam rok go składa w darze.

 

Niebo - Ziemi, Niebu - Ziemia; 

Wszyscy wszystkim ślą życzenia, 

A gdy wszyscy usną wreszcie, 

Noc igliwia zapach niesie

śpiewają Czerwone Gitary

-

Jest taki dzień, jest taki czas, gdy wszystko cichnie i nie tylko w tę cichą noc ale też w ten zaśnieżony dzień, dni, gdy czas staje w miejscu. Świat wokół się wycisza. A my, razem z nim. Tak bardzo wtedy zaczynamy widzieć, że nie widzimy nic, poza nami i poza tymi, którzy są blisko nas. Zostajemy sami ze sobą. Jak ktoś wierzy, to przede wszystkim jesteśmy z Nim. Nic nie jest ważniejszym.

To dlatego Święta Bożego Narodzenia nie znoszą ci, którzy muszą być bez przerwy z kimś lub z czymś. Którzy w swoim życiu zatracili się, po prostu. W tym biegu, gdyż to już nie jest zwykłe dochodzenie do swych celów. Niejednokrotnie, są one bowiem ponad swoje możliwości lub w najlepszym razie, nie zawsze są właściwie postawione. Śmiem twierdzić, że w większości wypadków, tak jest. Dlatego, ten czas Bożonarodzeniowego wyciszenia, doprowadza tych ludzi do furii. Tak bardzo w "lustrze tych świąt", zauważają marność swego istnienia. Cóż pieniądze i sława i władza, gdy przychodzi taki właśnie dzień, gdzie zostajemy sami. Naprawdę?

Szczęśliwi, którzy nie są sami nigdy. Chrześcijanina tak mają. Ten dar został im podarowany 2000 lat temu. Wtedy zostały oczy otwarte wszystkim i każdemu z osobna. Nie tylko tym z Narodu Wybranego, który przez tysiąclecia był narodem, który Bóg wybrał, aby był domem dla jego Syna, tutaj na ziemi. Ten naród go zdradził i zabił. Ale dla tych, którzy w niego uwierzyli i wierzą, on żyje wśród nas i po wsze czasy. I stale zaprasza, by z nim być. NIe tylko od święta ale na co dzień. By potem, w te dni jego narodzin, nie bać się popatrzeć w lustro i by zobaczyć w nim swój uśmiech na twarzy i radość Gdy w ciągu całego roku w to lustro się nie patrzy, jest w ten wyjątkowy czas Bożego Narodzenia właśnie problem. Być go nie powinno.

A w to lustro napewno kiedyś patrzyli też i Józef Stalin i Józef Oleksy i patrzy Szymon Hołownia. Dlaczego właśnie oni? To są tylko niektórzy z tych, którzy w Seminarium Duchownym byli. Zamierzali oddać się posłudze Bogu i człowiekowi. Ale w pewnym momencie zrobili zwrot o 180 stopni. Zaczęli być przeciwko niemu. Nie ma tutaj jakiegoś ale. O ile pan Oleksy był takim sobie politykiem dobrodusznym i nawet premierem i za wiele nie napsuł społeczności, tak ten pierwszy już “osiągnął” najwyższy diabelski wymiar swoich działań. Gdyż właśnie ten zwrot z powołania, do którego wzywał ich Bóg i któremu się poddali, kieruje takich ludzi w kierunku diabła właśnie.

Nazywajmy rzeczy po imieniu. Nie owijajmy już w bawełnę tego, co powinno być jasno wyartykułowane. Mając taką bazę myślenia, łatwiej jest potem mówić i działać przeciwko nim. Gdyż to są nasi wrogowie. Śmiertelni.

Szymon Hołownia zaczyna swój “życiowy rejs” z diabelskim uśmiechem na twarzy. Czy będzie Stalinem czy Oleksym? Może jednym i drugim? Nie będzie na pewno przywódcą, dla którego dobro człowieka, czy szerzej, swoich rodaków, jest priorytetem.

Nie on pierwszy zaczyna karierę w tym szatańskim kontredansie zdarzeń w świecie współczesnym. Czepiam się tego pana Hołowni, gdyż uważam, tak jak już obecny na tej scenie, pan Gowin, że to jden z najniebezpieczniejszych “egzemplarzy” polityki na polskiej jej scenie. Z “wymalowaną” na twarzy wiarą w boga i dobrem człowieka, czy są nowymi “nawróconymi Stalinami" nowych czasów Nowego Wspaniałego Świata? Czas niebawem to pokaże,

A my Chrześcijanie cieszymy się, że wśród nas są takie postaci, jak Susan Boyle i Celine Dion. Okazuje się, że mój trudny wybór, kogo pokazać, okazał się nie tylko moim dylematem. To nagranie na wstępie pokazuje, że inni mieli tak samo. I chociaż to nagranie jest nieco “chropawe”, nie przeszkadza w tym, by poczuć, że jest się z kimś wyjątkowym.

Artyzm i tak prosta w swej prostocie, a jakże wyjątkowa, osobowość. Nawet Imperium, chociaż bardzo się “starało”, nie było w stanie “uciszyć” Susan Boyle.

Poniżej nagrania tej samej kolędy, która na samej górze ale osobno, w wykonaniu Celine Dion oraz Susan Boyle.

Popatrzmy też na historię, jak z bajki, Susan Boyle i jej występ w USA.

I wreszcie na  wydarzenie, które wstrząsnęło, może nie światem ale światem sztuki wokalnej, na pewno. Mijają lata, a oglądając to nagranie, nie ma takiej siły, by nie poczuć, jak oczy wilgotnieją ...

 

Celine

 

Susan

 

Susan story

 

Susan first performance

_______

---

tagi: chrzescijanin nowy wspanialy swiat 

	cbrengland
	29 grudnia 2020 10:11

6     1388    2 zaloguj sie by polubić