Nie, nie, to nie powrót do przeszłości i prasy londyńskiej. Tę gazetę zobaczyłem na stacji benzynowej i tak mi się właśnie skojarzyło. Jakiś wielki deal handlowy ma być między GB i USA. Tak, jakby go do tej pory nie było. Ostatnio wspomniałem gdzieś, jak to w zeszłym tygodniu trąbiono tutaj wszem i wobec o tym, jak to GB, USA i Australia porozumiały się co do ścisłej współpracy wojskowej. Też nic nowego. Teraz będzie układ handlowy. Reszta państwowych gawiedzi się nie liczy przecież. Nie liczyła się do tej pory też. Ale ostatnio, jak widać, już przy podniesionej kurtynie informuje się publiczność, kto tutaj nią dyryguje. To uważam pewne novum jest. Ale też nic nowego. W państwach bloku wschodniego pod dyrekcją ZSRR było tak samo przecież.

Siedzę ostatnio w miejscach takich, że potrzebowałbym telefonu satelitarnego, by móc być w Internecie. Nie mam. Tak więc z konieczności albo chyba lepiej, z Łaski Bożej, nie mam tego Internetu. Mężczyźni nie płaczą (ale to nieprawda :-) więc ja też nie płaczę. Dziwne to życie trochę, ale da się. Zresztą, teraz większość dnia spędzam na morzu. Tam to już w ogóle nie ma nic poza wodą i moją łódką. Dobrze tak w realu się sprawdzić. I sprawdzić sprzęt. Powolutku już zaczynam wiedzieć, czego tak naprawdę potrzebuję na tym morzu na dzisiaj. Dobre jest to, że na tej wyspie sezon żeglarski trwa cały rok bez mała. Nie ma przecież zimy w takim sensie, jak w Polsce. Mając ten właściwy kombinezon, można pływać o każdej porze roku.

Tak na marginesie, zobaczyłem ostatnio na morzu faceta, który płynął na małej desce surfingowej ale ku memu zdziwieniu, zasuwał z prędkościa wielką. Z oddali nie mogłem się nadziwić, jak on tak może szybko, chociaż coś przeczuwałem, dlaczego tak się porusza. Pewno to nowa moda znowu. Ta deska miała elektryczny silnik. Więc wszystko jasne. Nie mam takich ciągot. Jestem za wygodny :-) Wolę łódeczkę, gdzie można usiąść i już. Teraz na razie muszę tymi wiosłami ruszać, by tę moją łódkę poruszać. Zawsze wieje “trochę lepiej lub trochę gorzej”, więc mój wysiłek jest też taki. Dlatego tylko żagiel. Siedzę i śmigam po falach, trzymając tylko szoty żagli i rumpel steru, a wiatr “robi” za silnik. Przeżycie warte wszystkiego. Kto nie zna, niech żałuje.

Dopóki ktoś nie zapuka do mych drzwi - taki był pierwszy tytuł tego tekstu. Ale dwóch nie da rady. Dlatego, że mnie nie ma. Pozamykałem wszelkie dostępne kanały informacji, jakie wokół mnie były. Niektóre z racji tego, że są dla mnie fizycznie nieosiągalne, o czym już wspomniałem. A dwa, nie korzystam z żadnych innych, czy to radio, czy tv, ot, właśnie czasem, zobaczę coś na stacji benzynowej. Ograniczam po prostu mój kontakt ze światem zewnętrznym. Na maxa. Tak więc, jak ten świat, gdy coś ode mnie będzie chciał, niech sobie zapuka do mych drzwi.

Fajnie, że tak mogę zrobić tutaj. Nikt się mnie nie zapyta w sklepie, czy w pracy, ba, w rodzinie, a jak, co też Kaczyński, czy Tusk powiedział. To duży luksus jednak. Można tutaj chodzić z kaczką na głowie i nikt nie zareaguje. Ale zdaje się w Polsce już za niedługo będzie podobnie. Polska wchodzi do kultury (sorry ale tak to jakoś jest, nawet jak ta kultura, to kultura dupy jest, przepraszam za dosadność ale wszyscy jesteśmy dorośli) krajów zachodnich.

Nie wiem, jak to będzie na morzu. Czy tam też już rządzi Irokez z czubem na głowie. Nie zdziwię się, jak tak będzie. A do zimy może kupię sobie coś takiego i już :-)

 

_____

---

tagi: dzien jak co dzien 

	cbrengland
	22 września 2021 22:39

14     1214    3 zaloguj sie by polubić