„Wills & Kate on love island” donosi The Sun, że para królewska wybiera się na „romantyczną wycieczkę” na wyspę Mull w zachodniej Szkocji. Podróż ta oznacza 14. rocznicę ślubu księcia Walii i Katarzyny, księżnej Walii, którzy w Szkocji są znani jako książę i księżna Rothesay. Wizyta obejmuje degustację „whisky i haggis w Tobermory”, pisze tabloid. Spotykając młodą dziewczynę, która również pokonała raka, Kate miała powiedzieć jej „dobra robota, dziewczyno”.

-

To było właśnie teraz ale kilkanaście lat temu. Nasza pierwsza podróż na północ Anglii w rejon Lake District i okolic. Powszechnie wiadomo, że Anglia, tak od połowy, na północ właśnie, to rejony bajkowe wręcz. Cała Anglia zresztą jest krajobrazowo piękna, to jasne. Ale właśnie Peak District, czy Yorkshire, to rejony, gdzie dech zapiera jakże często. Wzgórza, ba, po wielokroć po prostu góry, jak w Yorkshire Dale, wielkie połacie wolnej przestrzeni, potoki, rzeki i drogi pomiędzy tym wszystkim, gdzie nie sposób co jakiś czas się zatrzymać i podziwiać te dzieła natury.

-

-

A przecież nie tylko można tam przejeżdżać ale właśnie pobyć na trochę albo i dłużej. My zaplanowaliśmy pojechać do Lake District, rejonu północno-zachodniej Anglii, rejonu gór i jezior. Rejonu, najbardziej obleganego turystycznie w Anglii przez cały rok ale oczywiście, szczególnie latem. I nie ma się czemu dziwić.

Pojechaliśmy wiosną. A wyjeżdżając z południa Anglii, znad kanału La Manche dokładnie, oglądaliśmy w telewizji początek uroczystości ślubnej księcia Williama i Kate. A gdy przyjechaliśmy na miejsce, zobaczyliśmy obrazki już po ślubie i całą resztę wydarzeń tego dnia. A rocznica ślubu WIlliama i Kate, właśnie przez nich obchodzona, przywróciły moje wspomnienia z tamtych lat też.

Zajrzałem do gazet brytyjskich. No cóż, taki mam niestety jeszcze odruch. Coraz rzadszy na szczęście ale zdarza się. Akurat dzisiaj było miło na początku tam. Właśnie ta para książęca i moje wspomnienia przez nich obudzone. Ale niestety popatrzyłem potem dalej do tych gazet i zrobiło mi się mdło. Zamknąłem to przeglądanie natychmiast. By jednak pozostał tylko William z Kate i moje wspomnienia.

Po prostu się już nie da. Poczułem oddech komunistycznego PRL, czy ogólnie tamtych socjalistycznych czasów w rejonie Europy Wschodniej. Gdzie coś było dozwolone, a wiele nie. I o paradoksie, znalazłem się w innej części Europy, tej wolnej wtedy, a to powróciło.

To jest straszne. Dlaczego oni to robią tutaj w UK? A nawet już nie są w Unii Europejskiej, która nie ma już nic do zaoferowania, jak tylko dociskanie socjalistycznego pasa na krajach do niej należących. Codziennie prawie dowiadujemy się o jakichś ograniczeniach, czy też planach na przyszłość, że zostaną one wprowadzone. Czy USA powstrzyma to szaleństwo już przecież nie tylko europejskie?  Na razie Europa sobie, a USA sobie.

Jak ktoś chce, może sobie kliknąć tutaj aby zobaczyć ten dzisiejszy przegląd brytyjskiej prasy (i nawet mieć to po polsku). Ja kopiować już tego nie będę. A gdyby nie bylo już tam zdjęć tych gazet, tak tam jest, że nie ma ich na drugi dzień, można znaleźć je np na Sky News Front Pages. Dam tylko informację o tym, co doprowadziło mnie do złego samopoczucia w całości.

„Blair rozwala plan Partii Pracy na rzecz zerowej emisji netto” pisze The i Paper, podkreślając komentarze byłego premiera, że ​​plany zaprzestania używania paliw kopalnych „poniosą porażkę”. Alternatywne rozwiązanie Sir Tony’ego, polegające na „technologii takiej jak AI i małe reaktory jądrowe”, to coś, na co „upierają się wtajemniczeni w rządzie”, zgadza się Sir Kier. Małe zdjęcie liderki opozycji Kemi Badenoch znajduje się poniżej większych portretów dwóch liderów Partii Pracy z podpisem „Badenoch, nieudolna osoba, wpada w kolejny niezły bałagan”. i oznacza również 100 dni drugiej prezydentury prezydenta USA Donalda Trumpa, mówiąc, że „Musk jest największym przegranym w wewnętrznym kręgu”.

_______

	cbrengland
	30 kwietnia 2025 23:41