To jest oczywistym, co w tytule. To po prostu, samobójstwo. Są tacy, co to robili. Tylko, że jak już, to skaczą w dół między innymi z tych doverowskich klifów, tutaj obok mnie, o czym wiem. Te kwiaty, które znajduję, co jakiś czas, spacerując właśnie w tamtych miejscach, opisując je nie raz, świadczą tylko o desperacji wielu, którzy zagubili się w tym świecie. A dzisiaj, jeszcze bardziej.

O tym się nie pisze. A problem jest ogromny. Tylko co jakiś czas są wzmianki w mediach o takich zdarzeniach. Cała propaganda wolności, czy raczej "wolności", tylko wzmaga to zagubienie. Mówi wszak, że możesz już wszystko. Nawet zmienić się w kobietę, jak jesteś mężczyzną i na odwrót. Możesz w świetle prawa się zabić. I nawet odpowiednie służby medyczne ci w tym pomogą. Nie wspominając już nawet o tym, że w okresie tzw pandemii -- w jakim stopniu i w jakiej skali, to się jeszcze okaże, chociaż już wiemy, co to było, skoro producenci przyznają się do szkodliwości tych zastrzyków - zaczęto realizować system depopulacji na planecie Ziemia.

Jak to bowiem inaczej nazwać, co się wydarzyło i co się dzieje? A że takie plany były i są, to nie podlega dyskusji. O tym gremia wielkich tego świata mówiły wprost nie raz. Czy to Harari, czy Gates, takim tekstem gadali. Teraz okazuje się, że to nie było takie czcze gadanie ale to już jest rzeczywistość. W Polsce, jak można zaobserwować, jesteśmy właśnie na etapie doganiania tych, którzy już "zaimplementowali" swoim społecznością te wszystkie dogodności wolności, które są właśnie już wdrożone w postępowych krajach, czy też, w dość szybkim tempie jest finalizowane odpowiednie prawo.

Dobrze to śledzić, a nie przymykać oko. Skoro, gdzie indziej to już jest, będzie i w Polsce, skoro Polska jest w orbicie krajów postępu również. Wszak jest w Unii Europejskiej, tym nowym związku, Proletariusze Wszystkich Krajów Łączcie Się. Pamiętamy? No przecież, jak można zapomnieć. To wiecznie żywe, jak kiedyś jeden z tych komunistycznych mędrców powiedział, że komunizm jest właśnie wiecznie żywy. I miał rację.

I gdy tak się zacznie pisać, to aż doprawdy samemu można się zdziwić, co z tej klawiatury się wydobywa. Naprawdę nie miałem zupełnie zamiaru napisać tego, co powyżej. A proszę, wylazło. Czyli, siedziało to w mojej głowie i pewno to było również przyczyną, że usiadłem i to napisałem. Ale główną myślą było jednak coś innego. Czyli to rozpędzenie w swoich działaniach, jak w tym pędzącym pociągu właśnie. I niemoc, by chwycić za ten hamulec bezpieczeństwa, aby ten pociąg zatrzymać.

Należy właśnie. Inaczej będziemy pasażerami tego pociągu i nawet możemy zatracić cel naszej podróży. Byle pędzić dalej. A można wysiąść po prostu na którejś stacji z tego pociągu. Niech on sobie jedzie dalej. My nie musimy. Nawet, jak ta stacja okaże się miejscem, jak w tych amerykańskich filmach z dalekiego zachodu, stojąca samotnie na niekończącej się prerii. I co z tego. Wtedy dopiero następuje otrzeźwienie właśnie. Okazuje się, że jest inny świat, tych przestrzeni i natury jedynie. Mało?

Jak ktoś tak pomyśli, to ma jednak problem. Adam i Ewa i ich potomkowie, a my przecież jesteśmy nimi też, tak właśnie żyli, czyli według prawa naturalnego, co wszak było właśnie, naturalnym. Nikt nawet  nie próbował zastanawiać się, że może być inaczej. Co najwyżej, zastanawiano się na przestrzeni dziejów człowieka, nad mechanizmami tego prawa i jego sensem.

Dobrze więc wysiąść z tego pędzącego pociągu. I niech to będzie nawet tylko na początek niedzielny break, gdzieś tam, gdzie nikt nas nie zobaczy. A i tak nie będziemy wszak sami. Czyż nie?

_______

---

tagi: ku pokrzepieniu serc 

	cbrengland
	12 maja 2024 05:29

16     792    4 zaloguj sie by polubić