Chyba tylko jeszcze, co nam pozostało, to nasz piękny świat wokół, jaki mamy, który nam stworzył Bóg. Zapominamy, prawda?

Bóg, wiara, ojczyzna, tak to jakoś nasi ojcowie sformułowali. I ta ojczyzna, to oczywiście pojęcie szerokie, bo to przecież i rodzina i przyjaciele i znajomi i oczywiście to swoje miejsce na ziemi, nasze i naszych współplemieńców. Ładnie to brzmi po niemiecku i ujmuje ten temat w całości, czyli Heimat, nieprzetłumaczalne na język polski. I trochę nam tego jednak brakuje. Tego poczucia wspólnoty lokalnej, by potem dopiero mówić o ojczyźnie, jako wspólnocie plemienia, narodu. Ale też to było najpierwszym celem, by rozbić umysły Polaków, by też wcześniej pozbawić rozbiorami Polskę terytorium jej narodu.

Trzymaliśmy się jednak mocno przez te wszystkie lata zniknięcia Polski z map Europy. Trzymaliśmy się, gdy jedna za drugą hekatomba wojny zwalała się na Polskę, niszcząc nie tylko jej terytorium i jej zasoby ale fizycznie jej mieszkańców, jej kulturę i powodując korozję Wiary Katolickiej u wielu. Dzisiaj zbieramy żniwo tych działań. Bo przecież nie wolno nam obarczać samych Polaków winą za to. kim dzisiaj są. I to zarówno w tej 50% połowie za prezydentem Dudą, jak i w tej drugiej, która nie wie już nic, co czyni.

I nie ma sensu wskazywać na inne kraje, gdzie dzisiaj “zmiata” się ostatnie przestrzenie wolności i pocieszać się, że tam też tak samo, jak w Polsce. To żadna pociecha przecież.

A jest różnica wielka jednak. My mamy czego bronić i o co walczyć, jeszcze. Tam, w tych krajach dobrobytu, nie ma o co walczyć. Oni są bardziej przegrani, aniżeli tak doświadczony polski naród.

Pytanie tylko, czy damy radę. Czy damy radę stanąć z bykiem naprzeciwko siebie i nie uciec.

I nie chodzi tutaj o to przecież, by udawać torreadora, którym nie jesteśmy i nie będziemy. Chodzi o to, by umieć znieść siłę byka. Byk nie ma naszej wiedzy i inteligencji. Bo trzeba nam odwagi i właśnie wiedzy do tego, by tego byka móc zabić, jak kiedyś w polowaniach właśnie. Dzisiaj poluje się na nas.

–

Takie myśli przyszły mi do głowy, gdy nieoczekiwanie znalazłem się w opałach na pastwisku w górach Lake District w północno-zachodniej Anglii i też nad morzem, bo tak tam jest właśnie,  gdzie były i krowy i byki. Jak widać na obrazkach poniżej, a to jest już po naszej “ucieczce” z pastwiska, znalazłem się oko w oko z bykiem, by nie powiedzieć, z bykami.

 

---

tagi: zycie 

	cbrengland
	8 sierpnia 2020 08:57

4     1076    1 zaloguj sie by polubić