Skąd mi się to wzięło, co w tytule? Ano z życia pewno ☺

Wiele się nasłuchałem o angielskich farmach. I o niewolniczej pracy tam też i tak dosłownie przecież bywało. Wiadomo o tym i w Polsce, gdyż nie jedna taka afera, ba, przestępstwo, zostało ujawnione. Tak sobie myślę, a ile nie. Trzeba uważać, po prostu. Jesteśmy dorosłymi ludźmi i nie wolno zachowywać się, jak dzieci i wierzyć w byle co, a zwłaszcza w łatwe pieniądze. Nie ma takich.

Stało się tak, że w tym roku znalazłem się na angielskiej farmie i to niejednej. Do tej pory łaziłem często po tych polach i pastwiskach w celach rekreacyjnych. Teraz okazało się, że będę na nich pracował. Jako miastowy od urodzenia, wieś lubię. Nawet ten smród czasem tam występujący nie jest mi przeszkodą. To może dlatego, że to tak różny od miastowego sposób życia i otoczenia. Ale mieszkać i pracować na wsi, nigdy nie planowałem. Raz tylko w czasie wakacji w okresie moich studiów, pojechałem autostopem nad Bałtyk. I po drodze, gdzieś pod Płońskiem, spędziłem kilka dni ma wsi. Na polach uprawy kartofli, zbierałem tam kamienie z tych pól, zdaje się.

We wrześniu tego roku to już było coś innego. Farma uprawy chmielu, jakich jest wiele tutaj w Kencie, w Anglii. To zdaje się cała tradycja jest uprawy tego chmielu w tym hrabstwie. Tak, jak w Polsce, o ile dobrze pamiętam, Lubelszczyzna, to zagłębie chmielowe jest. Byłem tym pierwszym w “pochodzie”, z sierpem w ręku, ścinałem, u ich podstawy, te wiszące łodygi chmielowe, zawieszona "hen w chmurach", na tej stalowej lince. Za mną traktor z przyczepą, na której układane były ściągnięte z tych linek pnącza chmielu. A za tą przyczepą, jeszcze jeden traktor z wysięgnikiem z przodu, na której człowiek, też z sierpem, pomagał temu na tej przyczepie zrywać te łodygi chmielu, jeżeli było to potrzebnym.

Potem farma uprawy owoców, konkretnie, jabłek. Byłem w niemałym szoku, gdy po raz pierwszy zobaczyłem te rzędy stosunkowo niewysokich drzewek, a z tak ogromną ilością czerwono-złotych jabłek. Do tej pory jabłoń, kojarzyła mi się z drzewem, takim normalnym drzewem, wysokim co najmniej na kilka metrów, by nie więcej. A tutaj, takie maleństwa ale z jakże wielką ilością owoców. Do zebrania.

I teraz niedawno farma uprawy drzewek. Wszelakich rodzajów, jak zdążyłem się zorientować na tych kilkudziesięciu hektarach upraw na tej farmie. Zbiera się je potem właśnie, będące niewiele nad powierzchnią gruntu ale też czasem, mające już wysokość pół metra, a nawet i ponad metr. Akurat o takiej wysokości mlode drzewka zbieraliśmy, jak widać na załączonych obrazkach.

Lekko nie jest w pracy na farmie, wiedzą ci, którzy podobne prace wykonywali. Ale przyznać muszę, że satysfakcja jest ogromna z takiej pracy. I jest się cały dzień na powietrzu. Co naprawdę ma niebagatelne znaczenie. I nieważne, że czasem pada deszcz. Jeżeli się ma odpowiednie obuwie i przeciwdeszczowe łachy, to żaden deszcz nie jest straszny. Zresztą, dla mnie, kiedyś  żeglarza, nie są obce takie “pogodowe numery”. Chociaż na lądzie nie było czasem lepiej. Będąc na campingu ostatnimi laty, przeżyliśmy nielichy “sztorm", gdzie deszcz i wiatr mieliśmy nocą taki, że namiot kładł się do poziomu. Dał radę. Ale z tym trzeba się liczyć. Na lądzie, to jeszcze pół biedy. Na wodzie, to już nie jest zabawa. Trzeba mieć świadomość takich zdarzeń i umieć się w nich znaleźć, jak się wydarzą, gdyż właśnie, mogą.

To tak trochę podobnie, jak z tymi niewolnikami na tych farmach, o których na  początku. Można wiele przewidzieć i się zabezpieczyć, by takim niewolnikiem nie zostać. Bowiem na farmach fajnie jest.

 

---

tagi: samo zycie 

	cbrengland
	30 listopada 2020 10:18

23     3702    5 zaloguj sie by polubić