Inaczej byłoby po mnie, chociaz dokladnie, po moich drzwiach w moim aucie.

Uważam się za bardzo dobrego kierowcę albo nawet więcej. Niektórzy tak mają. Po prostu rodzą się z pewnymi preferencjami, by nie powiedzieć, talentem i już. Te talenty, jeżeli właściwie zostaną wykorzystane i ciągła praca nad sobą i nad tym talentem, to efekty widać. W postaci dzieł, które ci z tymi talentami właśnie zostawiają po sobie. I nie mówię tylko o artystach sztuk wszelakich przecież. W każdym zawodzie są ci lepsi i ci przeciętni. I to wcale nie jest przecież ich wina. Tak ten świat Pan Bóg stworzył. Oczywiście, dzisiaj ci przeciętni, chcą udowodnić wszem i wobec, że właśnie taka przeciętność, to jakiś zaszczyt. I pokazanie za przeproszeniem gołej dupy, a nawet więcej, to dopiero jest szyk i to właściwe.

Zobaczymy niebawem, jak bardzo i gdzie zawędrują ci budujący nam ten nowy świat. Ku zaskoczeniu wielu i moim również, jednak jest jeszcze sporo zdroworozsądkowych ludzi w Europie i w świecie, którzy widząc, co się dzieje, starają się temu przeciwstawić. Wybór tak znaczącej grupy "prawicowych ekstremistów" do Parlamentu Europejskiego z Grzegorzem Braunem na czele, to jest jednak coś. W tej Brukseli nic się jeszcze nie zaczęło, a już "wieszają na suchej gałęzi" Grzegorza Brauna, cóż on tam takiego niesamowitego zrobi. Co za durnie. Jak ktoś chce, niech pogrzebie w Internecie i poczyta samego Grzegorza Brauna i na przykład jego ostatnie wywiady, zarówno z amerykańskim dziennikarzem (nareszcie jakaś normalność będzie w Brukseli, tak mniej więcej powiedział ten dziennikarz w pewnym momencie tej rozmowy), czy ostatnio na jednym z polskich portali “chrześcijańsko-ekstremistycznym”, gdzie między innymi mówił, po co w ogóle do tej Brukseli jedzie. Jest wolność, jeszcze, więc zaglądać można, gdzie się chce. Ale najlepiej do źródeł oczywiście, a nie do jakichś preparowanych komentarzy z drugiej ręki. To otrzeźwia wielce. Dobrze widzieć zdarzenia z różnych punktów widzenia.

Miało być o kierowcach i samochodach. Aby jednak zakończyć moją epopeję z drzazgami, o której było ostatnio, po paru dniach z tym wielkim plastrem na stopie chodząc, poszedlem do szpitalnego ambulatorium po raz drugi. I nawet nie poczułem, jak pani pielęgniarka igłą wyciągnęła mi te drzazgi. Okazuje się, że ten plaster, to nie tylko “robił” jako zmiękczacz skóry i ciała w tamtych miejscach ale też miał w sobie pewne środki uśmierzające miejscowo ból. Pomyślałem sobie tylko, że to jednak było wiele hałasu o nic. Ale tak to jest, gdy nas coś niespodziewanie spotyka i gdy wyobraźnia doda swoje. A u mnie jest jej pod dostatkiem, a nawet w nadmiarze bardzo jednak.

Nie dość, że spotkał mnie ten los pacjenta w przyszpitalnym ambulatorium, to potem mało brakowało, aby mój samochód został "poharatany" i to dość znacznie w takich okolicach, jak na obrazkach. Zamyślając się w zatoczce na drodze, a konkretnie, pisząc sms, otworzyłem dość raptownie drzwi. I stało się. Ale właśnie ten przytomny bardzo kierowca nadjeżdżającego z tyłu w tym momencie samochodu, wziął i zrobił łuk, omijając te moje otwarte drzwi. Zatrzymał się niemal natychmiast przede mną i zaczął mi złorzeczyć od durniów. Gdyby nie był tak dobrym kierowcą, z moich drzwi nie zostałoby nic, mówił. I słusznie.

A była to moja najprawdziwsza wina w tym przypadku. Zupełnie nie sprawdziłem w lusterku, co na drodze się dzieje obok mnie. Na co dzień, czynię tak aż w nadmiarze, jeżdżąc samochodem przez te wszystkie dziesiątki lat i setki tysiące przejechanych kilometrów bez wypadku w ogóle. A teraz, na postoju, nie dość, że mój samochód mógł pozostać bez drzwi, to i omijający mnie na szczęście Mercedes "dostał by w zęby", że hej. Ale doszliśmy razem dość szybko do porozumienia, kierowca tego Mercedesa i ja :-)

Tak, za kierownicą trzeba być stale skoncentrowanym. Nie ma rady. A jak tylko zauważymy pierwsze objawy dekoncentracji, stajemy i odpoczywamy. Ci, którzy przejechali właśnie te setki tysiące kilometrów, wiedzą, o czym mówię. Kiedyś na autostradzie w Niemczech nad ranem, po całonocnej trasie z Polski miałem to. Przez ułamek sekundy zasnąłem.

To, że teraz to piszę świadczy o tym, że żyję. Ale taki ułamek sekundy jakże często kończy się właśnie tragicznie.

________

---

tagi: zdarzyło się kiedyś w moim życiu 

	cbrengland
	29 czerwca 2024 16:53

6     453    1 zaloguj sie by polubić