Szukam wsparcia duchowego w tym tak trudnym czasie teraz.

Tylko to nam pozostało. Przynajmniej do czasu, gdy miejmy nadzieję, nasze życie wróci do normy. Jakiej? Naprawdę nie wiadomo już. Ale Wiara w nas była, jest i będzie. I niezależnie od tego, co się dzieje w świecie na zewnątrz.

Wiara, nadzieja i miłość,

Jakże nam umyka ta sentencja słów. A przychodzą słowa i skojarzenia, których potem się nawet wstydzimy. Nie chcę tak.

Już nie raz postanowiłem sobie, że jeżeli już coś napiszę, to tylko pozytywnego, nie na smutno i w beznadziei. Jak to “wyglądało w praniu” ostatnio? Aż sam łapię się za głowę ile napisałem rzeczy smutnych, czasem nawet w tej beznadziei ale też nie przebierałem w słowach i “rzucałem mięsem”.

Nie wolno tak. Tak właśnie chcą ci z drugiej strony tej barykady, jaką obecnie mamy pomiędzy społecznością podzieloną prawie dokładnie na pół i to nie tylko w Polsce. Dla nich  nie ma żadnych już hamulców. I widzimy to na polskich ulicach i też ulicach USA i innych krajów. Końca tego nie widać.

Szkoda, że hierarchowie naszego Kościoła Katolickiego “chowają głowę w piasek”. Choć nie można uogólniać. I dzięki Bogu są biskupi mówiący, jak jest. Nawet mocny głos sprzeciwu usłyszałem od arcb. Stanisława Gądeckiego, który odrzucił w całości “zabawę” polskiego prezydenta z inicjatywą ustawodawczą dotyczącą “poprawy” ustawy, którą potwierdził ostatnio Trybunał Konstytucyjny. I to jak szybko prezydent “upadł na kolana” przed ulicą. Przewidywałem to, pisząc parę dni temu o “abdykacji” polskiego rządu po uchwaleniu ustawy o IPN parę lat temu i że tym razem, może się to powtórzyć. Wtedy trwało to nieco dłużej. Teraz, wystarczyło kilka dni.

Jaka powinna być postawa hierarchów, a zwłaszcza tego najważniejszego, dał przykład kardynał Stefan Wyszyński i to w czasach głęboko socjalistycznych w Polsce. Jestem wychowany w tamtym systemie. A jakże mocny mam kręgosłup Wiary. Nawet teraz, gdy zamknięto mi kościoły, co jest tak trudnym do zniesienia przecież ale właśnie jeszcze bardziej uświadamiającym, czym jest Wiara. I kto ze mną jest stale i bez przerwy.

Potrzeba sakramentów jest wielka. Jeszcze do końca nam ich nie zabrano. Na razie są reglamentowane. Ale ja na przykład już wiem, jak to jest, gdy ich nie ma w ogóle. W tym państwie, gdzie mieszkam, tak właśnie jest. Jestem mniejszością w swojej wierze. Wokół nie ma sakramentów. Skasowano je, już 500 lat temu.

Nie poddawajmy się temu trendowi. Takim bowiem on jest w dzisiejszej Polsce. I zmierza w wiadomym kierunku. Znam go już doskonale.

Głos Grzegorza Brauna znowu jest tym właściwym na dzisiaj

A powstające dzieło ks.prof.Tadeusza Guza zwala z nóg

W tym zwariowanym dzisiaj świecie, musiało minąć dobrych kilka minut oglądania tego filmu, bym mógł wejść w jego klimat. Przestraszyłem się samego siebie, gdzie się znalazłem. Gdzie znalazł się mój rozum. Dlatego usiadłem i napisałem tych parę słów.

_____

---

tagi: kościół świat polska 

	cbrengland
	5 listopada 2020 00:22

10     1597    3 zaloguj sie by polubić